Μετάβαση στο κυρίως περιεχόμενο

ΑΠΟΨΕΙΣ

Επιμέλεια & Συντονισμός:
Άννα-Κύνθια Μπουσδούκου

Τι έμαθα ερευνώντας εγκλήματα κατά των ζώων

20 Νοεμβρίου 2022

Είχα την τιμή να μιλήσω στην εκδήλωση της σειράς Διάλογοι του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), προσφέροντας την τεχνογνωσία μου σχετικά με τις οργανωμένες κυνομαχίες και τη σχέση τους με το σοβαρό έγκλημα. Πρόκειται για ένα θέμα με το οποίο ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή ως μυστικός αστυνομικός στο Ηνωμένο Βασίλειο, ερευνώντας συμμορίες που ασχολούνταν με όπλα και ναρκωτικά ―συμμορίες που έβαζαν τους σκύλους να παλεύουν ως «χόμπι», παρά τη φρικτή και βάρβαρη φύση της δραστηριότητας αυτής.

Μετά τη συνταξιοδότησή μου από την αστυνομία, μετέφερα τις αστυνομικές μου δεξιότητες σε δραστηριότητες με αντικείμενο την αντιμετώπιση της κακοποίησης και της εκμετάλλευσης των ζώων. Σήμερα, εκπαιδεύω αστυνομικούς σε όλο τον κόσμο σχετικά με το γιατί τα εγκλήματα κατά των ζώων πρέπει να λαμβάνονται πιο σοβαρά υπόψη και γιατί όταν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, οι άνθρωποι είναι πιο ασφαλείς.

Οι δίοδοι μεταξύ της βίας κατά των ζώων και της βίας κατά των ανθρώπων είναι ξεκάθαρες και γνωστές εδώ και 200 χρόνια, ωστόσο η κοινωνία συχνά απαξιώνει τη σημασία της ευημερίας των ζώων, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι περιπτώσεις οικογενειακής βίας, κακοποίησης παιδιών και δολοφονιών ―περιπτώσεις που φυσικά αποτελούν τομείς προτεραιότητας για τις υπηρεσίες δημόσιας προστασίας και τις κυβερνήσεις.

Από τότε που έκανα μια πρώτη παρουσίαση για το ζήτημα αυτό στην Αθήνα το 2015, έχω καταφέρει να μιλήσω για αυτό το θέμα σε 5 ηπείρους, χρησιμοποιώντας πραγματικές περιπτώσεις, όπως αυτή του τρομοκράτη στο New Jersey, του οποίου τα σχέδια διακόπηκαν από τους αστυνομικούς που διερευνούσαν γιατί είχε μαχαιρώσει το κατοικίδιο της οικογένειας, ή των 21 δολοφονιών που διαπράχθηκαν από τρεις εφήβους στην Ουκρανία, οι οποίοι είχαν προχωρήσει από το να σκοτώνουν ζώα στο να κάνουν κακό σε ανθρώπους.

Οι οργανωμένες κυνομαχίες εξακολουθούν να πραγματοποιούνται παντού, συχνά εντελώς κρυφά, γεγονός που επιτρέπει στις αρχές να προσποιούνται ότι δεν συμβαίνει τίποτα.

Η ερευνητική δουλειά που έκανα με το Vice Greece, το Vice News και το BBC, από το 2016 έως το 2019, ανέδειξε μόνο την «κορυφή του παγόβουνου» όσον αφορά τη σκληρότητα που πλήττει έως ένα εκατομμύριο σκύλους παγκοσμίως και συχνά επικεντρώνεται γύρω από τα ναρκωτικά, τον παράνομο τζόγο και την οπλοχρησία. Ορισμένες από αυτές τις κυνομαχίες διαρκούν έως και 4 ώρες, με έναν μεγάλο όγκο χρημάτων να αλλάζει χέρια σε κάθε αγώνα. Η αποτελεσματική διερεύνηση αυτού του εγκλήματος μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για την εξιχνίαση άλλων σοβαρών εγκλημάτων.

Κατά τη διάρκεια του 2021, διεξήγαγα μια έρευνα σχετικά με τους ισχυρούς δεσμούς μεταξύ της σεξουαλικής κακοποίησης ζώων και παιδιών, διαπιστώνοντας ότι πάνω από το 70% των ατόμων που είχαν στην κατοχή τους εικόνες κακοποιημένων παιδιών είχαν επίσης και αντίστοιχες εικόνες κακοποιημένων ζώων.
Επί του παρόντος, συνεργάζομαι με ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα, το Naturewatch Foundation, το οποίο πραγματοποιεί καμπάνιες για πολλά θέματα, όπως τα εκτροφεία κουταβιών, το έγκλημα στην άγρια φύση και τις δοκιμές σε ζώα.

Η ευημερία των ζώων θεωρείται συχνά εξτρεμιστική και συναισθηματική, αλλά όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι όταν προστατεύεις τα ζώα, προστατεύεις και τους ανθρώπους. Η Ελλάδα έχει κάνει, και συνεχίζει να κάνει, τεράστια βήματα για να το αναγνωρίσει αυτό, με τις αυστηρότερες ποινές φυλάκισης για κακοποίηση στην Ευρώπη πλέον σε ισχύ.

Το πιο σημαντικό είναι ότι όταν κάποιος (ιδίως ένα παιδί) κακοποιεί ένα ζώο σκόπιμα, το έγκλημα πρέπει να τίθεται υπόψη των ειδικών που μπορούν να εκτιμήσουν την απειλή που συνιστά ο δράστης για την κοινωνία, αλλά ακόμη και το αν ο ίδιος ο δράστης είναι θύμα κακοποίησης. Έχουμε την ευκαιρία να σπάσουμε τον κύκλο της βίας.